Wanneer uw klant zich schaamt over een fetish of kink, wat doe je dan?

schaamte

Als iemand komt met het gevoel zich te schamen over zijn/haar kink of fetish dan is het handig om naar de twee (drie?) kanten van die schaamte te kijken.
Schaamte -als sociale emotie- over seksuele fantasieën zegt namelijk misschien iets over

  1. het sociaal netwerk dat iemand heeft en dat mogelijk ook wel veroordelend is,
  2. of het zegt mogelijk iets over de fantasie die ego-dystoon is
  3. en mogelijk -fantasieën gaan soms ver- ook schadelijk zou kunnen zijn voor de persoon in kwestie of het “object du desir”-.
Natuurlijk is een opvallende afwezigheid van schaamte soms ook diagnostisch waardevol. Sociale pathologie of verslavingen kunnen bijv. tot gebrek aan schaamte leiden.
Anderzijds kunnen andere (sub)culturen ook andere ideeën met zich meebrengen over de onderwerpen die schaamte geven.

Als gesprekspartner raad ik aan: onderzoek dan die schaamte op een open-minded manier. Laat je niet teveel afleiden door de -misschien wel erg aparte- fantasie zelf die natuurlijk aandacht trekt. Maar kijk eens naar de betekenis van die fantasie voor het leven van deze mens. Lees verder

Aandacht voor fetishes

 

Aandacht voor Fetish


Fetishes kunnen de “itch” in een relatie zijn maar ook “de peper”…

Wanneer je op Google zoekt en over “fetish” leest dan zou je nauwelijks vermoeden dat een fetish iets leuks zou kunnen zijn om te hebben.

de afwezigheid van een fetish is niet een probleem, net zomin als aan-wezigheid een probleem is.

Volgens wikipedia is een fetisj een voorwerp dat bovennatuurlijke bevoegdheden heeft, of het is een ding dat door mensen is gecreëerd dat macht over mensen heeft. Een fetish kan grip op iemand kan krijgen omdat iemand ontvankelijk is voor die (bovennatuurlijke) kracht. Daarmee wordt seksueel fetisjisme volgens wikipedia : een fetish is een vorm van fetisjisme waarbij seksueel genot wordt beleefd aan bepaalde voorwerpen of rituelen (iets dat ik hier verder met fetishisme aan zal duiden omdat ik persoonlijk fetisj zo’n onaangenaam 70-er jaren nieuwe-spelling-woord vind). Het woord “pre-occupatie” komt nogal eens naar voren wanneer mensen het over fetish hebben en een aantal auteurs maakt eigenlijk onterecht vrijwel nauwelijks een verschil tussen “seksueel fetishisme” en “seksverslaving”.
Het is duidelijk, met een dergelijke seks-negatieve benadering dat een fetish ineens een ‘aandoening’ lijkt te zijn die dus ‘behandeld moet worden’ (zodat de partner er geen last meer van heeft). Mijns inziens een weinig productieve benadering overigens want dergelijke ‘behandelingen’ op basis van veroordeling hebben vooral de tendens te mislukken. Lees verder