Poly Praktijktip: De polymap (who-is-who-is-who?)

De poly-map maken (wie heeft nou een relatie (gehad) met wie?)
(Als idee voor cliënten-huiswerk voor de therapeut)

“Ik merkte in ieder geval dat ik het prettig vond dat mijn therapeut in het begin even een kaart maakte die hij er in de rest van de behandeling even bij kon pakken als een soort who-is-who. Dit vond ik zelf erg prettig, omdat je niet elke keer uit hoeft te leggen dat Pietje de vriend van de vrouw van jouw vriend is.”

181018 – A Day in a Queer Life: LGBTQ+ and Mental Health

 

PSYNT psychologists Mariya and Marie-Diane gave a talk on their work as LGBTQ+ psychologists.
The talk, titled “A Day in a Queer Life: LGBTQ+ and Mental Health”, was hosted by Leiden University Pride, and touched on the topics of mental health issues in the LGBTQ+ community, minority stress, and representation.
Marie-Diane and Mariya talk about their experience working as LGBTQ+ therapists in a predominantly cis/straight-dominated field.
They also discussed the ways in which sexual and gender minorities can safeguard themselves against minority stress and ensure better mental health outcomes across the board.

See the youtube:

Tips for professionals talking to clients who are into BDSM

The professional initiative is yours

Patients are unlikely to disclose their kinky- or BDSM-life until they know it’s safe to talk to you about this. So it is important to take the professional initiative yourself to talk about sex, kink or BDSM when you think it is professionally appropriate.

Studies report that the population that is -or has been in the past- involved in BDSM-activities ranges from 5 to 25% of the population (Jay Wiseman, SM 101: A Realistic Introduction, Greenery Press, 1996 – Richters et al, Sex in Australia: Autoerotic, esoteric and other sexual practices engaged in by a representative sample of adults. Australian and New Zealand journal of public health. 2003), with even higher percentages reporting fantasies or an interest in these activities.

Niet onbelangrijk: BDSM is een hobby

In de discussie of BDSM nou ‘ziek’ is of of dat er minstens zorgelijk naar gekeken moet worden is wel weer een nieuwe stap gezet in de Idaho State University waar een aantal sociologen eigenlijk tot de conclusie is gekomen dat we het stigma van BDSM zouden moeten verwijderen. Het is beter om er naar te kijken als een soort van hobby, een “vrijetijdsbesteding”. Vergelijkbaar bijvoorbeeld met golfen.

Wat moet ik als behandelaar weten over “Fetish”?

Fetishisme (Fetisjisme)

Terminologie: Ik gebruik hier de term “fetish”, juist omdat het in ‘de scene’ vaak met een “h” aan het einde wordt geschreven i.p.v. een “j” (meer de antropologische uitleg)

Als we over een “fetish” denken dan zijn er eigenlijk drie dingen die naar voren kunnen komen

1. Als iets wat ik spannend, lekker, geil en leuk vind om te zien, voelen, doen.
2. Als psychopathologie, als een ondermijnende parafilie.
3. Als een antropologische term waarin een object een (spirituele) kracht meegegeven wordt.

Wat is de grens tussen Onderdanigheid in het kader van BDSM en Afhankelijke PersoonlijkheidsStoornis?

Wanneer we als kink aware behandelaars stellen dan er “gezonde” of “goede” BDSM bestaat, dan is het verstandig om je ook af te vragen wat dan grenzen zijn die je daarbij tegen kunt komen.

Discussie

Om de discussie hierover een beetje richting te geven is het mogelijk interessant om een paar richtingen te onderzoeken in de DSM. In dat kader hebben we het hier over de afhankelijke persoonlijkheidsstoornis

De Yogyakarta Principes voor de Kink Aware Professional

In de voorbereiding van een lezing over “beyond the binary” kwam ik een artikel tegen van Dulcinea Pitagora, MA, LMSW* waarin zij de Yogyakarta Principes aan bod laat komen die ikzelf voor Kink Aware Professionals waardevol vindt. Deze principes gaan over het toepassen van de internationale mensenrechtenwetgeving met betrekking tot seksuele geaardheid en genderidentiteit.

Wat betekenen labels en definities in de wereld van Kink?

woorden, termen & labels om te gebruiken

---

Question

Waarom een woordenboekje in een site die toch vooral gaat over nieuwe vormen en flexibiliteit in relaties? Is dat niet in tegenspraak met het doel van deze site: mensen in staat stellen om nieuwe gedachten te vormen, nieuwe vormen van relatie te maken?

Answer

Als ik hier definities en labels geef dan kan ik mij goed voorstellen dat een aantal kinksters allergisch reageren op labels in het algemeen.

Wanneer uw klant zich schaamt over een fetish of kink, wat doe je dan?

schaamte

Als iemand komt met het gevoel zich te schamen over zijn/haar kink of fetish dan is het handig om naar de twee (drie?) kanten van die schaamte te kijken.
Schaamte -als sociale emotie- over seksuele fantasieën zegt namelijk misschien iets over

1. het sociaal netwerk dat iemand heeft en dat mogelijk ook wel veroordelend is,
2. of het zegt mogelijk iets over de fantasie die ego-dystoon is
3. en mogelijk -fantasieën gaan soms ver- ook schadelijk zou kunnen zijn voor de persoon in kwestie of het “object du desir”-.

Natuurlijk is een opvallende afwezigheid van schaamte soms ook diagnostisch waardevol. Sociale pathologie of verslavingen kunnen bijv. tot gebrek aan schaamte leiden.
Anderzijds kunnen andere (sub)culturen ook andere ideeën met zich meebrengen over de onderwerpen die schaamte geven.

Als gesprekspartner raad ik aan: onderzoek dan die schaamte op een open-minded manier. Laat je niet teveel afleiden door de -misschien wel erg aparte- fantasie zelf die natuurlijk aandacht trekt. Maar kijk eens naar de betekenis van die fantasie voor het leven van deze mens.

Waar gezonde hyperseksualiteit ophoudt en seksueel acting out of seksverslaving begint

Rond seksualiteit stel je jezelf als behandelaar regelmatig de vragen “draagt dit gedrag bij aan levenskwaliteit of kost dit gedrag levenskwaliteit?” ėn -minstens zo belangrijk- de vraag “wie ben ik om daar een oordeel over te hebben?”

Wij geloven er niet in dat hier harde grenzen in kunnen worden aangebracht maar we hopen u hier na te laten denken over deze zaak en er niet onnadenkend beslissingen in te nemen die eerder cultureel zijn ingegeven dan vanuit overwegingen over de salutogene of pathogene aspecten van “andere” seksualiteit.